تئوری هوش های چندگانه یك تئوری آموزشی است که در سال 1983 توسط هاوارد گاردنر مطرح شد و عرصه ی تعلیم و تربیت را به كلی دگرگون ساخت. او معتقد بود كه انسان دارای هوش های زیادی می باشد. در آغاز ایشان به هفت نوع هوش كه عبارتنداز:

1- هوش زبانی- كلامی

2- هوش منطقی-ریاضی

3- هوش بصری-فضایی

4- هوش بدنی- جنبشی

5- هوش موسیقایی

6- هوش درون فردی

7- هوش برون فردی

اشاره نمود كه بعدها در خلال مطالعات خود هوش دیگر تحت عنوان هوش طبیعت گرایی را نیز به این لیست اضافه نمود.

این تئوری اشاره دارد كه انسان ها دارای تمام این هوش ها هستند اما تركیب این هوش ها در افراد متفاوت است. یكی ممكن است در هوش منطقی-ریاضی قوی باشد و دیگری در هوش موسیقایی.

با این فرضیه معلمان و متخصصان تعلیم و تربیت بار سنگینی را به دوش خواهند داشت. اولین وظیفه ی آنان شناخت استعدادها و توانایی های دانش آموزان خود می باشد و قبول این نكته كه آنها افرادی منحصر به فرد و بی همتا هستند و گام دوم متناسب ساختن روش های تدریس با این استعدادهای متنوع می باشد. حال به معرفی این هوش ها می پردازیم:

هوش کلامی: افراد با این هوش دارای استعداد بالا در سخنوری، نویسندگی، سرودن شعر، حساسیت به ریتم و لغات و دایره لغات قوی می باشند. بهترین راه پرورش این هوش ایجاد فرصت برای به چالش کشیدن عقاید، نوشتن خاطرات ،جلسات مشاعره ، قصه گویی و ... است.

هوش منطقی ریاضی: افراد دارای این هوش دارای استعداد بالا در انجام محاسبات عددی،حافظه قوی برای نگهداری زنجیره های استدلال و کنترل آن ها، عشق و علاقه وافر به امور انتزاعی، شیمی و فیزیک و آزمایش های علمی دارند.این هوشدر اثر ارتباط با جهان اشیاء رشد می کند.

هوش بصری فضایی:افراد دارای این هوش توانایی در درک یک شکل یا شی، گرافیک، نقاشی، مجسمه سازی، ملوانی، خلبانی، کارکردن با GPSو نقشه های جغرافیایی، حجم سازی و ... دارا می باشد.

هوش بدنی-جنبشی: افراد دارای این هوش استعداد خوبی در نوازندگی، ورزش و رقص، اجرای پانتومیم ، تقلید حرکات دیگران و...دارند.

هماهنگی چشم و دست در این افراد بالاست و علاقه دارند قطعات وسایل را از هم جدا کنند. بهترین افکار زمانی سراغ افراد با این هوش می آید که مشغول کار فیزیکی هستند.

هوش موسیقیایی: این هوش بسیار سریع تر از هوش های دیگر ظهور می کند.توانایی درک موسیقی و ریتم، آهنگ سازی و نواختن سازهای موسیقی از نمونه های این هوش است.

هوش درون فردی (درونگرا): افراد دارای این هوش اهل مطالعه هستند و عموما تنهایی را دوست دارند احساسات در آنها قوی است. این افراد توانایی آگاه شدن از احساسات و تشخیص احساسات خوشایند و ناخوشایند را دارا هستند و از آن در جهت حل مسائل و کنترل شرایط استفاده می کنند.

هوش برون فردی: این افراد بسیار محبوب و خوش مشرب هستند و از سخنرانی و تدریس و رهبری لذت می برند؛ با گروه های مختلف همکاری کرده و دوستان زیادی دارند، با دیگران ارتباط خوبی برقرار می کنند و از کار گروهی لذت می برند.

هوش طبیعت گرا: این افراد علاقه فراوانی به گیاهان و جانوران دارند و عاشق محیط زیست هستند. در عوامل طبیعی دقت می کنند. گیاه پرورش می دهند و از حیوانات نگهداری می نمایند