مدیریت کلاس درس:

به فعالیت های معلم برای ایجاد و حفظ یک محیط یادگیری سازنده مدیریت کلاس درس گفته می شود که سنگ بنای کل موفقیت در تدریس است.

مدیریت کلاس درس، ایجاد شرایط لازم برای تحقق یادگیری است.

آشنایی با سبک های مدیریت کلاس:

انتخاب روش صحیح مدیریت کلاس درس و سازماندهی آن، از علائم موفقیت معلم به شمار می آید و انتخاب هرگونه شیوه ی مدیریتی به سبک تدریس و هدف های معلم بستگی دارد. یکی از رایج ترین طبقه بندی سبک های مدیریتی ، تقسیم بندی آن به سه دسته ی اقتدارگرایانه، مستبدانه و آزاد گذارانه می باشد.

ایجاد جو یادگیری مثبت:

جو روانی کلاس رابطه مستقیمی با سبک مدیریتی معلم دارد و اگر کلاس درس برای دانش آموزان جذاب باشد یادگیری بیشتر حاکم می گردد.

در ایجاد جو یادگیری مثبت عاطفه، وظیفه و سازماندهی کلاس نقش اساسی دارند.

منابع اقتدار معلم در کلاس درس:

اقتدار یک معلم در کلاس به معنی قابلیت نفوذ و تاثیرگذاری او بر دانش آموزان است. منابع اقتدار معلم به ۵ دسته زیر تقسیم می شوند:

قدرت مشروعیت: ناشی از موقعیت اجتماعی و جایگاه حقوقی که جامعه به معلم داده است.

قدرت پاداش: توانایی ارائه امتیازات برای رفتارهای خاص

قدرت جبر: توانایی در تهدید و تنبیه و مجازات های قانونی

قدرت مرجعیت: این قدرت ناشی از جذابیت شخصی، ظاهری آراسته و منظم و رفتارهای قابل قبول معلم و روابط صریح و صادقانه وی با دانش آموزان است.

قدرت تخصص: این قدرت ناشی از میزان آگاهی حرفه ای معلم، تسلط بر موضوع درس و تجربه تدریس و اداره کلاس و توانایی توضیح مطالب درسی می باشد.

نترساندن دانش آموزان در جلسه اول:

یکی از زمینه های اصلی آموزش و پرورش موفق، آن است که معلم در نگاه دانش آموز به عنوان چهره ای محبوب و دوست داشتنی جلوه کند تا دانش آموز به درس علاقمند گردد پس ترساندن دانش آموزان باعث از بین رفتن این امر شده و توصیه نمی شود.

راه رفتن در کلاس درس:

معلمانی که در تمام طول ساعت درسی در یک نقطه مستقر هستند، علاوه بر خستگی دانش آموزان خود، ممکن است از تمام دانش آموزان کلاس اطلاع نداشته باشند.

کفش استاندارد به پا کنید زیرا کفش های شما نقش مهمی در ایستادن، راه رفتن و سلامتی تان دارد.

همیت دادن به حضور و غیاب دانش آموزان:

توجه به حضور و غیاب دانش آموزان نه تنها باعث ایجاد نظم در کلاس می شود بلکه بررسی علل غیبت دانش آموزان و کسب اطلاعات لازم به شناخت بیشتر دانش آموزان و مشکلات احتمالی آن ها در خارج از مدرسه کمک می کند. جویا شدن علت غیبت دانش آموز به صورت صمیمانه و اظهار تبریک در صورت پیشامد خوشایند ، پیشنهاد راهنمایی برای رفع گرفتاری وی در موقع لزوم و یا همدردی و اظهار تاثر از مشکلات پیش آمده، باعث انگیزه ی بیشتر و کاهش مشکلات انضباطی دانش آموزان می گردد.

غیبت از مدرسه یک عامل خطرناک برای بازماندن از تحصیل و بروز رفتارهای پرخطر مخصوصا در نوجوانان است